Het evenement ‘Slag om Heech’ is ieder jaar weer een waar spektakel. Vorig jaar had deze zware en soms ietwat verwarrend race, ons nog het zwaard van Grutte Pier als trofee opgeleverd en wij waren klaar om dit kunstje te herhalen. De race is zwaar omdat het de bedoeling is dat in twee dagen maar liefst zes races gevaren worden en verwarrend omdat de verschillende klasses op slechts een kleine 10 minuten van elkaar starten. Het komt hierdoor regelmatig voor dat wij kleine schepen in duel komen met de grotere B of C klasse. Een interessante en bijtijds frustrerende bijzonderheid van de ‘Slag om Heech’.

Op de vrijdag was een kleine voorhoede van ons team al naar Heeg getrokken om de nodige voorbereidingen te treffen. Toen het team op zaterdag arriveerde werden wij dus verwelkomd door een stel jongens op tuinstoelen voor tenten. U kunt begrijpen dat er een moment nodig was om de campingmentaliteit om te schakelen naar een wedstrijdmentaliteit. Gelukkig heeft onze roerganger en schipper de kunst van het motiveren inmiddels aardig in de vingers en met onze ogen op de winst stapten wij aan boord om het schip in gereedheid te brengen.

Eenmaal op het water bleek het weer niet minder dan uitdagend te zijn. De brandende zon en het gebrek aan wind vergde het uiterste van onze concentratie. De schepen dobberde langzaam richting de start en van elk zuchtje wind moest gebruik worden gemaakt. Op iedere meter moest winst behaald worden en elke overstag moest perfect. Door de zachte wind was er weinig ruimte om gemaakte fouten te herstellen. Na twee langdurige races besloot het wedstrijdcomitee dat een derde race te lang zou duren. De eindstand was een respectabele twee en vijfde plek, waarmee het podium goed in zicht bleef.

Ook de zondag verliep in deze omstandigheden. De eerste race verliep moeizaam, de wind kon namelijk op verschillende plaatsen op het meer extreem verschillen. Zo konden verschillende schepen ons na een goede slag overklassen door een andere lijn op het water te kiezen. Na een ietwat teleurstellende maar overkomelijke 7^e plaats begon de twee race. De wind leek ons gunstig gezind aan de start, en we wisten ons vrij te spelen van de andere schepen. Na een paar slimme tactische ingevingen van onze man op de boegspriet konden wij met gerust hart de race uitvaren. De andere schepen lagen immers vele scheepslengtes achter ons. In de laatste slag naar de finish sloeg echter het noodlot toe. Bij het ronden van de onderboei verdween de wind volledig en dobberde ons schip traag door. Met schrik keken wij achter ons en zagen we dat de andere schepen van onze klassen met wind in de zeilen op ons af denderen. Wat volgde was een bloedstollende en ellelange dobber richting de eindstreep. Wat een klinkende overwinning had moeten zijn bleek een keurige tweede plek te worden die nog zwaar verdedigd moest worden. Het wedstrijdcomitee besloot dat het mooi geweest was en dat de eindstand kon worden opgemaakt.

Na een lang weekend mogen we tevreden terugkijken op een uitdagend toernooi. Met een mooie derde plek en een vloot die zeer aan elkaar gewaagd lijkt te zijn richten wij onze blik op de aankomende IFKS. Tot daar!

Skydrone Sloten wederom bedankt voor de prachtige foto’s!